اگر تاریخ تأسیسات شهری تبریز را ورق بزنید، بی‌شک به نامی می‌رسید که با خلاقیت، تجربه و کار بی‌وقفه گره خورده است: مجید طاهرزاده. مردی که همراه با برادرانش، از نخستین لوله‌کش‌های شهری تبریز بود و وقتی تازه ۱۶ یا ۱۷ سال داشت، آچار به دست گرفت و دوشادوش نسل اول فنی‌کاران، سنگ بنای نوینی در لوله‌کشی شهری گذاشت.
امسال یکی از پیشگامان بی‌ادعای صنعت تأسیسات کشور را از دست دادیم. زنده‌یاد طاهرزاده، پیشکسوتی که می‌گفت سوپرپایپ به لوله و لوله‌کشی عزت داده است. او از نسلی بود که با تلاشگری و خلاقیت، توانست زیرساخت‌های شهری امروز را پی‌ریزی کند.
آغاز راه از مغازه‌ای در خیابان فردوس
قصه شغلی زنده‌یاد طاهرزاده از مغازه‌ای در خیابان فردوس تبریز شروع شد؛ مغازه‌ای که در آن از در و پنجره گرفته تا لوازم حمام فروخته می‌شد. در ویترین آن مغازه، یک تلمبه آب آلمانی با دو دسته خودنمایی می‌کرد؛ چیزی که بعدها سرنوشت آقای طاهرزاده را تغییر داد. روزی شخصی به نام مهندس اسفندیاری، مسئول پروژه‌ای بزرگ در تبریز، همان تلمبه را دید و اجاره کرد. این آشنایی آغاز همکاری مرحوم طاهرزاده با اداره آبیاری بود.
از لوله‌های ۴ اینچ تا تجربه‌های بزرگ
در آن سال‌ها هنوز خبری از لوله‌کشی مدرن و ابزارهای امروزی نبود. همه‌چیز دستی انجام می‌شد. لوله‌ها سنگین بودند، اغلب روسی و بدون دنده. دنده‌کاری با حدیده دستی (آن هم برای لوله‌های ۴ اینچ!) کاری طاقت‌فرسا بود که فقط عشق به کار آن را ممکن می‌کرد. آقای طاهرزاده بارها از آن روزها گفته بود که چگونه با دست‌های جوانش لوله‌هایی را دنده کرد که وزن‌شان هفت و نیم کیلو بود و هر روز خستگی‌اش تا عمق استخوان می‌رفت.
پذیرنده تغییر، پیش‌برنده تحول
زنده‌یاد طاهرزاده نماد نسلی بود که با تغییر آشنا شد، از آن نترسید و حتی در برخی مواقع خود مسبب تغییر شد. به‌جای مقاومت در برابر تکنولوژی، به استقبال آن رفت. با هر تغییری در سیستم‌ها، با آمدن ابزارهای جدید، با روی کار آمدن روش‌های نو، نه تنها عقب ننشست، بلکه آستین بالا زد و یاد گرفت. این روحیه یادگیری و پویایی تا پایان عمر با او ماند.
نشریه مجری، در سال ۱۳۸۸، افتخار میزبانی زنده‌یاد طاهرزاده را داشت و شرح این گفتگو در شماره ۲۵ مجری به چاپ رسید. مرحوم طاهرزاده چون گنجینه‌ای از خاطرات و دانش فنی، از روزگار گذشته گفت. از دورانی که برق پیش از آب به خانه‌ها آمده بود، اما جوشکاری بدون موتور برق ممکن نبود. از روزهایی که هنوز گالوانیزه در بازار نبود و همه‌چیز از خارج از کشور می‌آمد. از وقتی که کار فنی، کار عشق بود، نه صرفاً شغل...
تا همیشه به یاد آقای مجید طاهرزاده، مجری سوپرپایپ در تبریز خواهیم بود... مردی که فروردین ۱۴۰۴ چشم از جهان فروبست و صدای او دیگر در پروژه‌ها شنیده نمی‌شود، اما رد دست‌های او در زیرساخت‌های شهر، در هر لوله کار گذاشته‌شده، در هر منبع آبی که به دست او جان گرفت، برای همیشه باقی خواهد ماند.
نشریه مجری
این مقاله در شماره ۵۸ نشریه مجری منتشر شده است. مجری تنها نشریه فارسی‌زبان ویژه مجریان تأسیسات و مهندسان ناظر است که از سال ۱۳۸۱ با هدف ارتقای دانش فنی منتشر می‌شود. این نشریه که به‌طور رایگان در اختیار متخصصان صنعت قرار می‌گیرد، بستری برای انتقال دانش به‌روز، معرفی راهکارهای نوین و تقویت ارتباط میان فعالان این حوزه است.